Research on error analysis in translation of Tamil text into Malay [Kajian kesilapan penterjemahan teks bahasa Tamil ke bahasa Melayu]

Abstract

This article is a research on error analysis in translation of Tamil text into Malay. This research was carried out in three secondary schools in Manjung district. 30 students were involved in this research. The data were gathered from two Tamil texts entitled text A ‘Adi Edi’ and text B ‘Antha Naal Njabagam Vantathe’. The texts were translated into Malay. Beside that, a questionnaire consists of 12 items was given to form six students and five teachers teaching Tamil were interviewed. The errors made by the samples were analysed and categorized using error analysis methodology. Dynamic equivalence proposed by Nida (1969) was used as the theoretical framework for this study. Data was gathered from the texts A and B, a questionnaire and interview carried with five teachers teaching Tamil. The analysis was carried out by comparing the two translated texts by a lecturer from teacher’s Training Institute. The questionnaire and interview data were analysed using the qualitative and quantitative method. The findings of this study showed that students made mistakes in grammatical, lexical and contextual meaning. The research showed that most mistakes committed were in grammar (701) than in contextual meanings (282) and lexical (166). Most of the sentences constructed were translated literally from the Tamil Language into Malay. The Researcher has put forward some suggestions as a reference to other translators who often translate from Tamil to Malay.

[Artikel ini merupakan satu kajian   kesilapan  penterjemahan teks Bahasa Tamil ke  Bahasa Melayu. Kajian ini dijalankan di tiga buah  sekolah menengah daerah Manjung, Perak. Seramai 30 orang pelajar Tingkatan 6 yang belajar bahasa Tamil dipilih untuk kajian ini. Kesilapan penterjemahan teks bahasa Tamil ke bahasa Melayu dikaji berdasarkan data kajian  daripada dua teks iaitu teks A (Adi Edi) dan teks B (Antha Naal Njabagam Vanthathe)  terjemahan bahasa Tamil ke dalam bahasa Melayu oleh pelajar-pelajar, soal selidik yang mengandungi 12 soalan dan menebual lima orang guru bahasa Tamil tingkatan 6 dengan menggunakan temubual tidak berstruktur.  Pengkaji mengenal pasti kesilapan  yang telah dilakukan oleh pelajar dalam penterjemahan. Kerangka teori yang digunakan adalah terjemahan  persamaan dinamis yang disyorkan oleh Nida (1969). Pengumpulan data diperolehi melalui analisis teks A dan B, soal selidik dan temubual tidak berstruktur. Data teks A dan B dianalisis secara  perbandingan dengan teks yang diterjemahkan oleh seorang pensyarah Institut Perguruan. Data soal selidik dan temubual tidak berstruktur dianalisis menggunakan kaedah kualitatif dan kuantitatif. Dapatan kajian menunjukkan terdapat kesilapan aspek tatabahasa, leksikal dan ketepatan makna. Dapatan kajian menunjukkan bahawa kesilapan  dari segi tatabahasa (701  kesilapan)  yang paling banyak dilakukan oleh pelajar dalam kedua-dua teks A dan B. Ini diikuti  kesilapan ketepatan makna (282 kesilapan) dan  kesilapan leksikal (166 kesilapan). Kebanyakan strukur binaan ayat adalah terjemahan literal daripada struktur-struktur ayat bahasa Tamil. Justeru, beberapa cadangan  dikemukakan sebagai panduan kepada penterjemah lain untuk menterjemah daripada teks bahasa Tamil ke bahasa Melayu.]