Kuḻantai tatteṭupput toṭarpāṉa caṭṭa niyāyaviyal oru varalāṟṟup pakuppāyvu [The jurisprudence of child adoptation: a historical review]

குழந்தை தத்தெடுப்புத் தொடர்பான சட்ட நியாயவியல் ஒரு வரலாற்றுப் பகுப்பாய்வு

Abstract

Child adoption has been a longstanding practice in several legal traditions throughout human history. The national progression of child adoption has influenced the corresponding legislative modifications. Examining the Legal Framework of Child Adoption within the Context of Jurisprudence This article provides a historical analysis of the progression toward different legal frameworks. The qualitative examination of pertinent literature is predicated on investigating its content. Both individual countries and international organizations are actively engaged in developing legal frameworks that infringe upon children's rights and compromise their best interests. The adoption laws rooted in the penal code within the common law system have limited efficacy in mitigating instances of child abuse. In addition, international declarations, treaties, legal actions, and established norms protect the rights and interests of adopted children. Utilizing these tools is particularly noteworthy within the context of the intercountry adoption procedure. The legal laws pertaining to adoption have undergone significant development in various aspects, including the criteria for adopter eligibility, the requirement of adopter permission, the determination of adoptive family rights, and the establishment of support obligations.

[மானிடசமூகத்தில் தொன்றுதொட்டு வழக்கிலுள்ள குழந்தை தத்தெடுத்தல் தொடர்பான சில சட்ட மரபுகள் அக்கால முதல் நடைமுறையில் இருந்துள்ளது. குழந்தை தத்தெடுப்பில் ஏற்பட்ட கால தேச பரிணாம வளர்ச்சி அது தொடர்பான சட்ட பரினாமங்களில் தாக்கத்தினை ஏற்படுத்த்pயுள்ளது. குழந்தை தத்தெடுத்தலை சட்ட நியாயவியல் வாதங்களுக்கு உட்படுத்தி; பல்வேறுபட்ட சட்ட ஏற்பாடுகளாக பரிணமிக்க மேற்கொள்ளப்பட்ட முன்னெடுப்புகளை வரலாற்று ரீதியாக இவ்வாய்வு பரிசீலிக்குட்படுத்துகின்றது. பண்பு ரீதியான இவ்வாய்வு சம்மந்தப்பட்ட இலக்கியங்கள் மீதான மீளாய்வு அவற்றின் உள்ளடக்க பகுப்பாய்வு என்பனவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டது. குழந்தை மற்றும் சிறுவர் உரிமைகளை மீறி, அவர்களின் நலன்களை பாழ்படுத்தும் சூழல்கள், நிலைமைகள் கருத்தில்கொண்டதான சட்ட ஏற்பாடுகளை தோற்றுவிக்கும் முனைவில் தனிப்பட்ட நாடுகளும் சர்வதேச அமைப்புகளும் கரிசனைகொண்டு ஈடுபட்டுள்ளன. தத்nடுத்தல் தொடர்பான சட்டவிதிகள் பொதுச்சட்ட முறைமை, தண்டனைச் சட்டக்கோவையில் உள்ளீர்க்கபட்டமை சிறுவர் துஷ்பிரயோகங்களை வெகுவாக குறைத்துவிடவல்லது. இதுதவிர, சர்வதேச பிரகடனங்கள், ஒப்பந்தங்கள் விதிக்கும் சட்டப்பெறுமானங்கள், நடைமுறைகள் தத்துக் குழந்தைகளிள் உரிமைகளை, நலன்களை உறுதிசெய்வதை உத்தரவாதப்படுத்தவல்லன. குறிப்பாக நாடுகளுக்கிடையிலான தத்தெடுத்தல் செயல்பாட்டில் அவற்றின் பயன்பாடு குறிப்பிடத்தக்கது. இந்த சட்ட ஏற்பாடுகள் தத்தெடுப்பவரின் தகுதிவிதிகள், தத்துகொடுப்போரின் சம்மதம், தத்துக் குழச்தைக்கான சொத்துரிமை, பாராமரிப்பு போன்ற தளங்களில் பரிணமித்துள்ளது.]